Jako nastolatka, na znak buntu przeciw powszedniości życia w małym miasteczku, z głową ogoloną jak Sinead O'Connor, uciekła z domu na rockowy festiwal do Jarocina. Już wtedy muzyka była dla niej czymś niezwykłym, ogromnym źródłem emocji i siły. Dziś to ona, poprzez swą muzykę, daje innym ludziom wyjątkowe emocje i siłę, by zmierzyć się z codziennością. Ma na swoim koncie wiele płyt i prestiżowych nagród i choć od wydania pierwszej płyty minęło wiele czasu i wiele w jej życiu się wydarzyło, to pewne rzeczy pozostają niezmienne: jej niecodzienna wrażliwość na dźwięki, miłość do muzyki i pasja, z jaką ją wykonuje.
KASIA KOWALSKA
Urodziła się 13 czerwca 1973 roku. Wychowywała w podwarszawskim Sulejówku, razem z dwoma starszymi od niej braćmi. Muzyka była z nią zawsze - już wtedy, gdy będąc małą dziewczynką wyśpiewała swą pierwszą nagrodę w konkursie piosenki zuchowej; wtedy, gdy zrywała się z zajęć by śpiewać w swych pierwszych, amatorskich jeszcze zespołach i wtedy, gdy po lekcjach zamykała się w pokoju i śpiewała na cały głos piosenki swoich ulubionych artystów. Muzyka była w niej od zawsze, to ona wykształciła w niej tak niespotykaną wrażliwość na dźwięki... i to właśnie poprzez nią najlepiej może wyrazić swe emocje i uczucia.
W latach 90-tych, zanim nagrała swój debiutancki album, śpiewała i nagrywała płyty w przeróżnych zespołach, jak Human, Fatum, Hetman, Piersi, czy Talking Pictures. Największy sukces przyniosła jej jednak współpraca z zespołem założonym wspólnie z Robertem Amirianem - Evergreen, kiedy w 1993 roku, podczas koncertu z okazji Dnia Dziecka w warszawskiej "Stodole", została zauważona przez Katarzynę Kanclerz z Izabelin Studio (dziś Universal Music Polska), co w szybkim czasie doprowadziło do podpisania z Kasią kontraktu... i tak się zaczęło...
GEMINI
Pierwszy debiutancki album Kasi pt. "GEMINI" ukazał się 12 września 1994 roku. Płyta została bardzo dobrze przyjęta przez świat muzyczny i znalazła wierną rzeszę nabywców, uzyskując w krótkim czasie status złotej, a następnie platynowej płyty (ponad 300 tys. sprzedanych egzemplarzy)!
Będąc nastolatką, na swoim koncie miała już koncerty z Ewą Bem (Dziennik mej podróży), nieco później wspólną trasę z Edytą Bartosiewicz, podczas której promowała swoją pierwsza płytę, a także kilka koncertów przed Bobem Dylanem, które dla debiutującej wtedy Artystki z pewnością były wielkim wyróżnieniem. Już wtedy na koncie Kasi znalazło się wiele prestiżowych nagród, m.in. Fryderyk '94 w kategorii Debiut Roku, czy tytuł Największej Nadziei Polskiego Rocka od miesięcznika "Tylko rock". Podczas finału Ogólnopolskiego Plebiscytu Rozgłośni Radiowych TOP '94 otrzymała nagrody w kategoriach: Debiut '94 i Przebój roku!
KONCERT INACZEJ
Przyszedł rok 1995, a wraz z nim kolejna nagroda: Grand prix i Nagroda publiczności na festiwalu Sopot '95... oraz (20 listopada 1995 r.) kolejna płyta zatytułowana "KONCERT INACZEJ", będąca rejestracją niezwykłego przedsięwzięcia z udziałem wielu znakomitych muzyków, jak Wiesław Pieregorólka, Robert Majewski, czy Henryk Miśkiewicz. Płyta ogromnie różni się stylistyką od poprzedniego, debiutanckiego krążka Kasi. Obok znanych już rockowych utworów znalazły się na niej przepiękne kompozycje musicalowo-jazzowe takich wspaniałych i uznanych autorów jak: Bernstein, Gershwin, B. Joel czy J. Hendricks. W miesiąc po premierze "Koncert Inaczej" zdobył status złotej płyty!
W lipcu 1995 r. Kasia zaśpiewała podczas zarejestrowanego na płytach i kasetach koncertu pamięci R. Riedla "List Do R. Na 12 Głosów" (Modlitwa III - Pozwól mi oraz Kim jestem - jestem sobie).
I następne nagrody, m.in. Fryderyk '95 w kategorii Piosenka roku - A to co mam...; pierwsze miejsce Plebiscytu TOP '95 (Wokalistka roku i Przebój roku); Wokalistka roku '95 od magazynu "Brum"; drugie miejsce w tej kategorii od magazynu "Tylko rock", oraz dwa Złote Mikrofony "Popcornu" i Brązowy Otto od magazynu "Bravo".
CZEKAJĄC NA...
Kolejny krążek Kasi pt. "CZEKAJĄC NA..." miał premierę już w niecały rok po poprzednim, a dokładniej 30 września 1996 roku. Produkcją muzyczną płyty zajął się Kostek Yoriadis, znany Kasi z wcześniejszej współpracy w zespole Human. Premierowy numer z tej płyty pt. Coś optymistycznego okazał się wielkim hitem, a perfekcyjnie przygotowana trasa koncertowa przyciągnęła ogromne tłumy fanów. Album wzbogacony elementami funky oraz dźwiękami sekcji dętej Fire Brass (w składzie: Janek Czaja, Marcin Dembek i Mariusz "Fazi" Mielczarek) utrzymany jest w bardziej popowym i optymistycznym nastroju w porównaniu z czysto rockowym brzmieniem "Gemini".
Przełom lat 1996/1997 przyniósł Kasi nowe doświadczenia artystyczne. Czas ten spędziła na planie filmu w reżyserii M. Dutkiewicza pt. "Nocne Graffiti", w którym znakomicie zagrała rolę młodej dziewczyny uzależnionej od narkotyków, udowadniając swój kolejny talent i spotkając się z wielkim uznaniem mediów i krytyków filmowych. Na płytach ukazał się również soundtrack z muzyką z tego filmu, skomponowaną w głównej części przez Roberta Jansona. Płyta zawiera też kolejny wielki przebój Kasi pt. Zgubiłam swój rozsądek. Kasia zaśpiewała też w polskiej wersji "Dzwonnika z Notre Dame" (piosenka Modlitwa Esmeraldy) i w filmie "Awantura o Basię" (piosenka Zgubiony dom).